DİBİN DE DİBİ
Benzerlikleri ve farklılıkları bilmeden bir durumu değerlendirmeniz mümkün değildir.
Ülkemizde insanların yaşam koşullarıyla ilgili olarak bilgilenmek gibi bir hedefiniz varsa;
Zengin yaşamını, lüks semtlerden,arabalardan,
Dip yoksulluğunu neredeyse görünmez olan derin yoksulluk ağından öğrenebilirsiniz.
Ekonomik farklılıkları basit bir şekilde derecelendirseydim;
-Bolluktan ne yapacağını şaşırmış en tepedekiler,
-Onların yaşamına ulaşmayı hayal eden seyirciler,
-Ayı kurtarmaya odaklanıp, şükredenler, vs, vs.
-Ve bebeğiyle aç yatanlar,
diye açıklardım mevcut durumu.
Bir insanın, bir canlının yemeden, içmeden ve barınmadan hayatta kalması mümkün değildir. Buna rağmen imkansız dediğimiz şekilde, neredeyse distopik olacak kadar hayatta kalmaya çalışanlar var.
------------------------------------------------
Bebeğine süt alamadı ölümü seçti!
Az beslenme nedeniyle sütü kesilen, fakirlik yüzünden 30 günlük yavrusuna süt alamayan anne Müne, kendini astı
ZURNANIN ZORT dediği "sorun" o zaman ortaya çıkar.
Kimi der ki "VAH, VAH"
Kimi der ki "NANKÖRLER, yalan, dolan"
Kimi der ki " HUZUR BOZAN"
Kimi der ki " Madem bakamayacaktı, doğurmasaydı bu kadar." Kimse doktora gitme imkanı var mıydı diye sormaz.
Tabi daha bilmediğimiz dünyanın dibinin dibinde şiddet göreni var, köle gibi çalıştırılanı var. Tek taş pırlantalarınız, elmaslarınız için ölen çocuk işçiler var mesela.
Yani görmedikçe duymadıkça hiçbiri olmuyormuş gibi davranmak kolaydır. "Bilmiyordum" !!!der geçersiniz.
OYSA İNSAN OLMAK; tüm bunların farkında olmakla başlar. Bazı uyduruk spirütel gevezelerin dediği gibi gözlerinizi kapatıp, anda kalarak farkındalık yaşayamazsınız. Olsa olsa yaşadığınız anlık huzurdur. ( Meditasyon zamanıdır.)
Farkındalığınız artarsa, teslimiyete geçerseniz daha fazlası var diyorsanız, bunun nedeni farkındalık değil, olsa, olsa genel körlük ve bencilliktir.
En üsttekilerin alttakilerden beklentisi de budur: "Görme, duyma, söyleme!"
Sessizliğin adresi bellidir: Mezarlıklar!!!
Orada sonsuz bir sükunet var. Bugün insan gibi İNSAN olma zamanıdır.
Nermin Alpay
Yorumlar
Yorum Gönder