Ana içeriğe atla

AKÇAKOCA KENT KONSEYİ'NDE YÖNETİŞİM UYGULANIYOR MU?

YÖNETİŞEMEDİK...
Kent konseyi kurulduğundan bu yana ikinci kez toplandı.
2011 yılında yapılan çalışmalar anlatıldıktan sonra 2012 yılı taslak programı okundu.
Sonra çay molası verildi ve moladan sonra katılan konukların yarıdan fazlası salona geri dönmedi. Böylece tartışma bölümü çok az katılımla gerçekleşti. Oturumu yöneten divana gündem üzerinde değişiklik yapmalarını, 2012 taslağından önce 2011 yılı çalışmalarının değerlendirilmesi için konuşmacılara söz hakkı verilmesini önermiştim.
Divan başkanı bu öneriyi kent konseyi delegelerinin beş de birinin imzası olmadan teklif ettiğim için onaya bile sunma gereği duymadı. Oysa, program onayları bile havaya kalkan eller sayılmadan yapıldı. Ben bu davranışta en küçük bir iyi niyet bulamadım. Belli ki söz hakkı verdiklerinde, boş salona konuşmamız işlerine geliyordu.
Daha salona girer girmez “pozitif ol” mesajları ile “cici kız” olmaya teşvik edildikten sonra, başkan tarafından da yaptığım eleştirilerle, kent konseyine karşı duran bir muhalif olarak ilan edilince, Mevlana’nın o ünlü deyişini hatırladım :“ Sen ne söylersen söyle, söylediğin karşındakinin anladığı kadardır.”
KENT KONSEYİ TEK SESLİ BİR KORO MUDUR?
Belediye ve Kent Konseyi Başkanı Fikret Albayrak konuşmasını çok önemli bir konudan “yönetişim” üzerinden seçmişti. Yönetişim; özetle, seçilmiş yöneticilerle, Halk arasında karşılıklı bilgi alışverişinin yapılmasını, katılımcılığın özendirilmesini, yapılan tüm çalışmaların şeffaf bir şekilde paylaşılmasını öne çıkaran bir yönetim biçimi anlamına geliyor.
Kent konseyi yürütme kurulunun “yönetim kurulu” gibi hareket ettiği, Program taslağını oluşturmadan önce, çalışma guruplarında tartışılmasına ve olgunlaşmasına gerek duymadan genel kurula sunduğu bir ortamda, Ne YÖNETİŞİM’den ne de KATILIM’dan bahsedebiliriz.
Bu köşede kent konseyi ile ilgili yazdığım eleştirileri “yazmadan önce keşke bizimle konuşsaydın” diyen insanlar yürütmede yer alıyorsa ben kent konseyinin ŞEFFAF’lıktan da sınıfta kaldığını düşünüyorum.
Konuşulması gereken çok şey vardı ama boşalan salona konuşmak çok sıkıcıydı. Konuşmacılardan sadece iki kişi kent konseyinin yönetişim konusundaki eksikliğini dile getirme gafletinde bulundu. Sonuç; Başkan’ın öfkesi oldu. Ve onca çalışmanın ve konuşmanın sonunda benim aklımda kalan “ bir kaç kişi bir gazeteyi ele geçirmiş, sürekli bizim aleyhimize yazıyorlar” sözleri oldu. Kent Konseyi yürütme kuruluna yapılan eleştiriden gazetemizin de nasibini alması tam da sapla- samanı karıştıracak bir durumdu. Ne ben, ne de Ergün Aşçı kent konseyinde gazeteci olarak değil, kuruluşundan bu yana kent konseyinde gönüllü olarak çalışan insanlar olarak eleştirilerimizi yapmıştık. Ama belli ki eleştirilerimiz Başkan’ı kızdırmış. Demek ki Yönetişim ne demek oluyormuş; Başkan bir şey söylediğinde, ya da yaptığında “ aferin başkan, kim tutar seni” demek oluyormuş. Kazara “Onu şöyle değil de böyle yapsan daha iyi olmaz mıydı? “ dediğinde azılı muhalif oluyorsun.
Aslında bu tavır hiçbirimize yabancı değil. İktidar tarafına geçen, çevresinde toplananlardan alkış dışında bir şey duymak istemiyor.

Şimdi, kendini kent gönüllülerinin efendisi sanan kent konseyi yürütme kurulu ve başkanıyla birlikte çalışmanın nasıl yürüyeceğini anlamaya çalışıyorum. Bir yanım diyor ki “bırak, kendileri çalsın, kendileri söylesin”Diğer yanım diyor ki; “en azından bugün yönetişim diye bir şeyden haberleri var, öğrenme zamanı ile uygulamaya geçme zamanı arasında oldukça uzun bir yol var. Belki hızlanmasına katkı sunabilirsin.” Düşünüyorum… Samimi olmayan, iki yüzlü tutumlara karşı mücadele etmek istiyor muyum? Karşılıklı makul bir şekilde konuşup, tartışmak yerine beş de bir imza toplayarak alacağım sonuç beni mutlu eder mi?
Asıl o zaman anlamsız muhalefete sürüklenmez miyiz? Ben kent konseyinde gurup olarak muhalefet olmayı anlamlı bulmuyorum ama…
Karşımızda bir blok mu oluştu ne? Hep birlikte göreceğiz.

Nermin Alpay

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ÇINAR CADDESİ'NİN YENİ MEKANI "FINDIK CAFE" ADI GİBİ SEVİMLİ VE ŞIK

Çınar Caddesi'nde yeni açılan "Fındık Cafe" şirin mi şirin görüntüsüyle, s evecen, g üler yüzlü g enç sahipleriyle insanı adeta içine çekiyor. Bizler dilsiz canlılara merhamet etmeyen, nobran işletme sahiplerinin işlettiği mekanlara gitmek zorunda kaldığımızda kendimizi diken üstünde oturmuş gibi hissediyoruz. Çünkü dilsiz bir canlıya merhameti olmayan insanın gözünde siz sadece para getiren bir müşterisiniz. Fındık Cafe gibi sevgi dolu mekanlar da ise sıcak, samimi ve de o insancıl ha va ile içti ğimiz çay ballı, kahve hatırlı oluyor. Pozitif duygularla dolu, huzur buluyoruz bu mek anlarda. Akçakoca'da fırtınadan birçok yerin dağıldığı gece Fındık Cafe kendisine sığınan bir cana kucak açtı. Sahipleri tarafından terk edilmiş veya ilgilenilmeyen köpek doğurmak üzereydi. Fındık Cafe sayesinde yavruları hayatta kaldı. Yüreği güzel işletme sahiplerinin elinden çay içmek kadar güzel birşey yok. Kahvaltı yapmak isterseniz, telefon ile rezervasyon yaptırab...

ÜMRAN ÇÖPLÜĞÜ'NÜN DOĞAL PARKA DÖNÜŞÜMÜ İÇİN PROJE ORTAKLARI ARIYORUZ!

BELEDİYE ÇÖPLÜK ALANINI BİZE VERSİN, ÜNİVERSİTE VE  DERNEKLERLE  ORTAK   PROJE YAPALIM...  (AŞAĞIDA HAZIRLADIĞIMIZ TASLAĞI PAYLAŞIYORUZ.  BU KONUDA DESTEK VERMEYE HAZIR KİŞİ VE  KURUMLARLA GÖRÜŞMEYE VE İŞBİRLİĞİNE HAZIRIZ.  ÜMRAN BORU ÇÖPLÜĞÜ BİRKAÇ PARÇAYA AYRILARAK; 1-) BOTANİK BAHÇESİ VEYA HOBİ BAHÇELERİ : AĞAÇLANDIRMA İLE BİRLİKTE, KARADENİZİN ÇOK ÖZEL BİTKİLERİNİN HARMANLANDIĞI BİR BÖLÜM.: Botanik bahçesinde %80 engelli çalışanlar olmalı. ( Düzce Üniversitesi Ziraat Fakültesi ile birlikte) 2-) YÜRÜYÜŞ VE SPOR ALANLARI : Bisiklet yolları, engelli sporlarının yapılabileceği bölümler, yürüyüş yolları, denize doğru gençler için tırmanma bölümleri, paten ve su kayağı bölümleri engelliler ve yaşlılar için asansör, su kayağı… VE PARKIN DENİZLE BULUŞTURULMASI. 3-) HAVYAN SEVGİSİ EĞİTİM PARKI : Nuh’un gemisi konseptine uygun olarak, bilinen en eski canlı türünden, günümüze ulaşan, ulaşamayan canlıların bilgi...

Ağustos Böceği ile Katamaran

MÖ 6. yüzyılda yaşamış, eski Yunan masalcısı Ezop’un   masal kahramanları hayvanlarmış... Bu masallardan Ağustos Böceği ile Karınca’nın masalını bilmeyen yoktur. Masal, eğlenmeyi çok seven Ağustos Böceği ’nin bütün bir yaz şarkı söyleyip, eğlenirken, tam tersini yapan Karınca ’nın bütün yaz çalışarak, kış için erzak deposunu doldurduğunu anlatır. Ve acımasız kış gelir, Ağustos böceği bütün yaz eğlenmekten ambarına yiyecek koymaya zaman bulamamıştır. Çaresiz aç kalınca komşusu Karınca’nın kapısını çalar. Karınca’nın cevabı kıştan daha acımasızdır; “Madem bütün yaz saz çaldın, oynadın, şimdide oyna öyleyse” der ve kapıyı Ağustos Böceğinin yüzüne kapatır... Bu masalı çocukluğumdan beri çok acımasız bulmuşumdur; Ağustos Böceği’nin bütün yaz sıcaktan, çalışmaktan yorulmuş karıncalara ve diğerlerine şarkılar söyleyerek, neşe katarak hayatlarını kolaylaştırdığını düşündüğüm için acımasız bulmuşumdur. Eğer arkadaş olmayı başarsalardı; Çalışmaktan başka amacı olmayan Karınca ile e...